Chus Pato dialoga con Nieves Neira sobre “Neve de agosto”
O Gabinete de Poesía da Fundación Euseino? publica en formato PDF e acceso aberto o número 4 de Urania. Publicación sen periodicidade fixa que recolle o diálogo de Chus Pato con poetas actuais. A súa finalidade é incitar ao pensamento sobre a poesía.
Este novo número de Urania recolle unha conversa sobre o poemario Neve de agosto (Chan da Pólvora, 2022), entrevista que Chus Pato mantivo coa autora do libro, a poeta Nieves Neira Roca. Case cincuenta páxinas de diálogo entre dúas poetas que nos achegan á xenealoxía do poemario, aos seus ecos múltiples, facendo posible unha lectura máis próxima e reveladora.
Ao fío das preguntas que lle formula a entrevistadora, a conversa iníciase cunha declaración na que Nieves Neira confesa que “o libro durou tanto tempo na miña vida que, en certa maneira, é e xa non é meu. Talvez esa sexa a mesma actividade da vida”, a que ten relación con “ese fulgor infinito do finito. De aí que oscile entre ese ‘gardar o ouro no interior do corpo’ e esa ‘pel con pel onde nada se garda’. O que chama do poema, esa chamada, non se pode gardar”. E cita aquí o famoso poema de Giacomo Leopardi sobre “O infinito” [véxase tradución galega na ligazón do título] e o “Vesuvius at Home” de Emily Dickinson.
Fala Nieves Neira da linguaxe poética como daquela que lle dá ao outro as palabras: “curvámonos como as letras” mentres “crece a neve cando xa se perdeu a inocencia, […] crece no chan, invertida, porque algo se resiste a asumir que crecer sexa perder […]”.
A conversa continúa atravesando o poemario, no que as dúas poetas se van detendo para comentar versos ou para falar da dificultade de escribir poesía e da relación entre a poesía e existir. “Ao final, non é iso o que busca esa lingua que perde lugar, o poema, que sobreviva o que amamos?” ¿Ou os poemas son outra cousa, outras cousas?
euseino.org 