“O fracaso da intelixencia artificial computacionalista”, por Miguel Penas

Novo número de Anotacións sobre literatura e filosofía

No número 19 de Anotacións publicamos O fracaso da Intelixencia Artificial computacionalista. A posibilidade dunha concepción corporal da cognición”, de Miguel Penas. O obxectivo do ensaio é ofrecer, desde unha perspectiva filosófica,

“unha explicación do fracaso das aspiracións presentes na Intelixencia Artificial e amosar que as causas dese fracaso, que se poden resumir nunha certa concepción da intelixencia que guiou a IA durante décadas, tentan ser superadas por un novo paradigma xurdido no seo das ciencias cognitivas. Este novo paradigma tenta levar a cabo o proxecto da IA dende uns presupostos radicalmente diferentes. Rexeitando a vella idea computacionalista de que é posible crear mentes sen corpo, presente aínda en boa parte dos achegamentos actuais á IA, asistiremos ao nacemento dunha nova concepción na que a mente, o corpo e a súa relación co ambiente aparecen como inseparables”.

Segundo a perspectiva seguida por Penas, a historia da metafísica constitúe un lugar de explicación adecuado dende o cal se poden comprender os fundamentos e as limitacións dos diversos paradigmas que operan no proxecto de elaboración da Intelixencia Artificial. Pódese comprobar que “os presupostos que alimentan o primeiro paradigma dominante nas ciencias cognitivas, o cumputacionalismo [a idea de que a intelixencia humana consiste no manexo dunha representación simbólica do real expresada nunha linguaxe formal (universal, libre de contexto) cuxos elementos son obxectos e propiedades sobre os que se opera de acordo a unhas regras sintácticas] —e tamén, nun certo senso, o segundo paradigma: o conexionismo [por exemplo, algoritmos matemáticos que simulan redes neuronais e que poden aprender e evolucionar: os chamados algoritmos evolucionarios]— encaixan coas aspiracións subxectivistas da metafísica moderna”.

Así, desde o século XIX, estamos a falar dunha metafísica asentada nunha división entre o suxeito e o obxecto e nunha comprensión intelectualista do suxeito, cunha xerarquía que somete o mundo á súa relación exclusiva co pensamento.

“o proceso da actividade intelixente non consiste nunha descomposición da realidade en unidades ás que lles atribuímos unha representación simbólica para poder realizar cálculos por medio dos cales obteriamos a resposta desexada, é dicir, a actividade buscada. Ou, mellor dito, a actividade intelixente non pode ser reducida comple­tamente a ese proceso. Os procesos intelectuais abstractos, desligados da interacción física co ambiente, xogan un certo papel nas tarefas cognitivas e poden ser máis ou menos prominentes segundo a natureza da tarefa. Pero esas tarefas cognitivas non se poden desligar da nosa constitución como seres biolóxicos cunhas necesidades e obxectivos.”

Segundo o autor de Filosofía da individuación, cómpre aclarar que “non se pode facer unha exposición lineal na que unha determinada perspectiva ou paradigma metafísico supostamente erróneo sexa substituído por outro paradigma que finalmente é considerado o correcto, xa que a corrección non é unha categoría útil para orientarse en cuestións metafísicas”. A cuestión é apreciar rigorosamente —que non correctamente, a diferenza é importante— o poder explicativo que posúen as ­creacións especulativas.

O artigo de Miguel Penas que incluímos neste número de Anotacións sobre literatura e filosofía remata defendendo que a intelixencia non pode ser reducida a operacións sintácticas efectuadas sobre representacións simbólicas do real; malia que certos procesos cognitivos se poden comprender seguindo ese esquema, o que se deixa de lado nel impide acadar unha comprensión integral da intelixencia.

De aí que o artigo acabe propoñendo como paradigma unha cognición corporal ou incorporada, unha embodied cognition, que é interesante porque revela o que deixaron de lado os outros paradigmas, entre eles o computacionalista aplicado á Intelixencia Artificial.

Publicación sen periodicidade fixa, en formato PDF, a Anotacións sobre literatura e filosofía pódese acceder de balde.

Para descargar gratuitamente o artigo de Miguel Penas en formato PDF, calque sobre a ligazón seguinte:

O fracaso da IA computacionalista

 

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

SaveSave

Eyré sobre “Filosofía da individuación”

O crítico literario Xosé Manuel Eyré publicou este agosto pasado unha recensión de Filosofía da individuación, de Miguel Penas, no seu blogue Ferradura en tránsito. Co título de Seguindo a Simondon, Eyré fai unha análise descritiva do contido do libro e pregúntase:

Pero que son as filosofías do proceso? En que consiste a filosofía da individuación? Para dar resposta a estas preguntas, Miguel Penas segue fundamentalmente ao filósofo francés Gilbert Simondon cando denuncia que a metafísica occidental “concede un privilexio ontolóxico ao ser xa constituído”.

Co seu rigor habitual e facendo unha lectura pormenorizada do libro do filósofo da Coruña, Eyré emprega o recurso da cita, recurso que popularizou no seu blogue co carimbo de “subliñados” e que é unha das características sobranceiras deste lector impenitente e coidadoso ao que lle temos que agradecer varias décadas de compartir o seu interese polos libros cos lectores (e lectoras) galegos. Beizón desde euseino.org ao Xosé Manuel Eyré pola súa dedicación á crítica literaria e pola súa axuda na difusión das publicacións de filosofía.

Non importa se a realidade é inerte ou animada, pensante ou non, o que importa é que proceso e produto son pensados ao mesmo tempo.

 

 

SaveSave

SaveSaveSaveSaveSaveSave

SaveSave

SaveSave

“Filosofía da individuación”, na Tabela dos Libros

Na Tabela dos Libros do mes de xuño, que publica o blogue Criticalia, entre os títulos seleccionados polos críticos literarios Francisco Martínez Bouzas, Inma Otero Varela, Montse Pena, Mario Regueira e Armando Requeixo, figura con dúas mencións Filosofía da individuación, de Miguel Penas, libro que acabamos de publicar na colección Casabranca. Inma Otero e Armando Requeixo son os que recomendan este ensaio filosófico centrado na reflexión sobre a realidade, as relacións e os individuos.

 

Publícase “Filosofía da individuación”, de Miguel Penas

A colección Casabranca chega ao seu sétimo título coa publicación de Filosofía da individuación, primeiro libro de Miguel Penas. Coñecido entre os lectores de euseino.org desde a publicación en 2015 do seu ensaio “Indagacións sobre a produción do real: obxectos, procesos e relacións”, o filósofo da Coruña achéganos agora unha obra fundamental para introducirse nas novas correntes do pensamento, nas que ciencia e filosofía se combinan, enriquecen e complementan para facernos comprender máis axeitadamente a realidade.

A termodinámica do non-equilibrio, as estruturas disipativas físico-químicas, os individuos físicos —un cristal, por exemplo— e o pampsiquismo serven ao autor para botar luz sobre os modos de inventividade da materia, sobre a inesgotable capacidade coa que dá lugar a todo tipo de realidades, vivas e inertes, humanas e non humanas, conscientes e ­inconscientes. O proceso de individuación como unha relación entre ­elementos heteroxéneos no que xa non hai un interior dotado de identidade e un exterior que introduce accidentes nel. O individuo é relación: a planta como lugar de comunicación entre o sol e as sales minerais do chan.

Algúns dos temas arredor dos que se artella o libro de Penas son o real como proceso e como produto e o problema da relación entre a materia e a vida, ademais do realismo construtivista e a relación como orixe e ser dos individuos. O autor dedícalle un capítulo final, especialmente novidoso no horizonte intelectual galego, á cuestión do pampsiquismo: os afectos, o pensamento e o sentir da materia.

Cunha gran capacidade de síntese e de exposición da argumentación, Filosofía da individuación é unha achega fundamental e anovadora no pensamento galego actual. Unha reflexión sobre a realidade, as relacións e os individuos que ha suscitar e satisfacer a curiosidade intelectual de quen percorra as súas páxinas. O pensamento galego na primeira liña da filosofía internacional.

Consiga o seu exemplar:

Na internet
(gastos de envío gratuítos para quen estea subscrito ou se subscriba á Carta de Información)

Nas librerías