O ensaísta, poeta e crítico literario Manuel Forcadela publica no suplemento ProTexta, do número 220 da revista Tempos Novos, unha recensión da Música das esferas, o libro de Carlos Lema editado por Euseino? na colección Casabranca, dedicada á filosofía.

O profesor Forcadela, logo de trazar de xeito sintético as principais liñas argumentais do libro, compara o pensamento exposto nesta “Xenealoxía da orde do mundo” cunha viaxe; incide dese xeito no carácter peripatético da filosofía e na concepción da historia como un deambular que non necesariamente ha de levar a un progreso predeterminado teleoloxicamente senón máis ben a un progreso caracterizado pola “indeterminación do seu curso”, aínda que progreso ao cabo.

Trátase, por tanto, de ver de que maneira a Idade Moderna foi traducindo as ideas do mundo antigo, desde o cristianismo ao platonismo, adaptándoas á Ilustración e á idea do saber científico como saber verdadeiro. Lévasenos, por tanto, de viaxe: desde a Grecia antiga á Revolución Francesa, desde os mitos e a descrición do mundo no Timeo, desde a teúrxia e a teoloxía dos primeiros séculos da Era Cristiá, desde Agostiño de Hipona e Descartes ao culto do Ser Supremo na Francia de Robespierre.

[…] Libro […] que nos axuda a entender canto de humano hai tamén nesta vontade titánica de comprender o mundo até a súa derrota final e definitiva. Unha loita nin máis nin menos que co infinito.